Nie mam pojęcia jakim cudem film zbiera tak pozytywne opinie i wysokie oceny.
Bo skoro nie ma widowiskowych scen akcji, pościgów i eksplozji stawia go od razu w tym samym rzędzie, co filmy wybitne? Twardziele, spluwy, hajs, narkotyki, policjanci i złodzieje, kiczowate "akty" miłosne co 20 minut, szybkie fury, motorówki, zbliżenie na drogie zegarki. To wszystko co znalazłem w tym filmie. Jest jeszcze przegadana fabułka i zadziwiająco słaby duet Farell/Foxx. Klimat lat 80-tych nie istnieje, a gdyby nie tytuł nie wiedziałbym, że akcja toczy się w Miami. Już wiem dlaczego przegapiłem ten film i trafiłem na niego dopiero teraz. Doceniam kamerę "z ręki", która usiłuje nadać filmowi wrażenie dokumentu, a widzowi uczestnictwa w akcji, ale to nie wystarczy, by film był dobry. I nie, nie muszę mieć wybuchów, ciągłej akcji. Akcja "telefonu" z Farellem toczyła się w budce telefonicznej, a mimo to dało się utrzymać napięcie do końca seansu.

Jeszcze spoiler na koniec, który sprawił, że prawie sobie złamałem rękę waląc nią o czoło.
Końcowa scena w której następuje próba wymiany narkotyków i pieniędzy. Gliniarze wysyłają swojego człowieka, który sprawdzi czy wszystko w porządku z pieniędzmi, ale Sonny życzy sobie, by narkotyki sprawdziła... Isabella, czyli jego kochanka, o czym wszystkim wiadomo.
Kobieta, która jest po stronie Sonnyego i która jednocześnie robi za zakładniczkę i kartę przetargową bez mrugnięcia okiem zostaje wypuszczona w objęcia policjantów. "Sprawdź towar i wracaj" mów Jose. Tytuł naiwniaka roku i najgłupszego wyczynu ląduje do tego pana. Dlaczego Sonny nie zażyczył sobie, by bandyci rzucili broń? Możliwe, że równie ochoczo by przystali na takie rozporządzenie :)
3/10